تحلیل تعامل سبکهای یادگیری با محیطهای آموزشی دیجیتال در ارتقای یادگیری اثربخش
کلمات کلیدی:
سبکهای یادگیری, محیط آموزشی دیجیتال, یادگیری اثربخش, خودتنظیمی, یادگیری الکترونیکیچکیده
هدف این پژوهش تبیین نظاممند سازوکارهای تعامل سبکهای یادگیری فراگیران با محیطهای آموزشی دیجیتال و نقش آن در ارتقای یادگیری اثربخش است. پژوهش حاضر یک مطالعه مروری کیفی است که با رویکرد تحلیل نظری–تفسیری انجام شد. دادهها از طریق مرور نظاممند ادبیات پژوهش گردآوری گردید و 15 مقاله علمی منتخب بر اساس معیارهای ارتباط موضوعی، کیفیت روششناختی و غنای مفهومی انتخاب شدند. فرایند گردآوری و تحلیل دادهها همزمان و تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت. تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار NVivo نسخه 14 و از طریق کدگذاری باز، محوری و انتخابی صورت گرفت. در نهایت، الگوی مفهومی تعامل میان سبکهای یادگیری، ویژگیهای محیطهای دیجیتال و پیامدهای یادگیری اثربخش استخراج شد. نتایج نشان داد همسویی میان سبکهای یادگیری فراگیران و طراحی محیطهای آموزشی دیجیتال موجب افزایش درگیری شناختی، تقویت انگیزش تحصیلی، بهبود خودتنظیمی یادگیری و توسعه تعامل اجتماعی میشود. این تعامل به بهبود عملکرد تحصیلی، تعمیق یادگیری، افزایش رضایت یادگیرندگان، پایداری انگیزشی و ارتقای مهارتهای قرن بیستویکم منجر میگردد. همچنین مشخص شد محیطهای دیجیتال در صورت برخورداری از طراحی چندرسانهای هدفمند، قابلیت شخصیسازی و تعاملپذیری بالا نقش تعیینکنندهای در تحقق یادگیری اثربخش ایفا میکنند. یادگیری اثربخش در محیطهای دیجیتال حاصل تعامل پویا میان ویژگیهای فردی فراگیران و طراحی هوشمندانه محیط آموزشی است و توجه همزمان به این دو مؤلفه میتواند کیفیت نظامهای آموزشی معاصر را بهطور معناداری ارتقا دهد.
دانلودها
مراجع
Bandura, A. (2016). Self-efficacy: The exercise of control. New York: Freeman.
Bransford, J. D., Brown, A. L., & Cocking, R. R. (2018). How people learn: Brain, mind, experience, and school. Washington, DC: National Academy Press.
Clark, R. C., & Mayer, R. E. (2016). E-learning and the science of instruction (4th ed.). Hoboken, NJ: Wiley.
Coffield, F., Moseley, D., Hall, E., & Ecclestone, K. (2004). Learning styles and pedagogy in post-16 learning. London: Learning and Skills Research Centre.
Dede, C. (2018). The role of digital technologies in deeper learning. Educational Technology, 58(5), 25–30.
Felder, R. M., & Brent, R. (2016). Teaching and learning STEM: A practical guide. San Francisco: Jossey-Bass.
Hattie, J. (2019). Visible learning: A synthesis of over 800 meta-analyses relating to achievement. London: Routledge.
Kirschner, P. A. (2017). Stop propagating the learning styles myth. Computers & Education, 106, 166–171.
Kirschner, P. A., Sweller, J., & Clark, R. E. (2006). Why minimal guidance during instruction does not work. Educational Psychologist, 41(2), 75–86.
Kolb, D. A. (2015). Experiential learning: Experience as the source of learning and development (2nd ed.). New Jersey: Pearson.
Mayer, R. E. (2021). Multimedia learning (3rd ed.). Cambridge: Cambridge University Press.
Means, B., Toyama, Y., Murphy, R., Bakia, M., & Jones, K. (2014). The effectiveness of online and blended learning. Washington, DC: U.S. Department of Education.
OECD. (2019). Innovating education and educating for innovation. Paris: OECD Publishing.
Pashler, H., McDaniel, M., Rohrer, D., & Bjork, R. (2009). Learning styles: Concepts and evidence. Psychological Science in the Public Interest, 9(3), 105–119.
Schunk, D. H., & Zimmerman, B. J. (2012). Motivation and self-regulated learning. New York: Routledge.
Sun, P. C., Tsai, R. J., Finger, G., Chen, Y. Y., & Yeh, D. (2008). What drives a successful e-learning? Computers & Education, 50(4), 1183–1202.
Sweller, J., Ayres, P., & Kalyuga, S. (2011). Cognitive load theory. New York: Springer.
Trilling, B., & Fadel, C. (2009). 21st century skills: Learning for life in our times. San Francisco: Jossey-Bass.
Zimmerman, B. J. (2013). From cognitive modeling to self-regulation. Educational Psychologist, 48(3), 135–147.
